“Sinds de komst van electrosmog met wifizenders, smartphones, slimme meters, dect telefoons en talloze zendmasten, ben ik aangetast in mijn basis, het diepste van mijn zijn.” – Marloes
“Mijn thuis is de stilte de tijdloosheid, ik bezit een diep innerlijk weten wat mij duidelijk richting gaf in mijn leven.”
Straling vernauwt mijn bewustzijn
Door straling zijn in de afgelopen jaren verschillende zintuigen van mij langzaam aan het afstompen. Dat wat ooit vanzelfsprekend was en waar ik blind op kon varen functioneert nu nog maar half of niet meer. Het positieve hieraan is dat ik hierdoor ontdek dat die zintuigen niet voor iedereen ontwikkeld of in gebruik waren. Het blijkt nu bijvoorbeeld dat niet iedereen op een afstand op straat iemands energie kan zien en hoe de persoon zich voelt, of de gedachten van mensen die bij je in de buurt zijn kunt lezen en zelfs beïnvloeden.
De steeds verdergaande ruis van electrosmog in de ether maakt dat ik mijn fijngevoelige instrument wat nauw verband houdt met mijn diepe innerlijke stilte, het WETEN en daardoor het heel precies aan kunnen voelen van andere energieën, langzaam wordt aangetast. Expres wilde ik nooit een boek lezen tot mijn 20ste. Ik wilde putten uit mijn eigen bron en schreef een boek over ‘De kracht in jezelf’ toen ik 18 was en een jaar in m’n eentje kriskras door Azië reisde.
Ik zou dit niet zeggen als ik ook maar enige twijfel heb over dit feit. Ik ben mega kritisch op waarheid en zelfs nu nog trek ik dagelijks alles opnieuw weer even in twijfel of ik het niet in m’n hoofd haal. Toch is dat niet zo. Het wordt te vaak bevestigd. In een omgeving met veel stralingsruis functioneer ik niet meer zoals ik vroeger was. Ik hoor het ook van filosofen of kunstenaars die hun stroom kwijtraken als er een zendmast komt te staan bij hun woning.
Ik vond het vroeger normaal om me van binnen leeg te maken en dan precies te weten wat ik moest doen. Ook om mijn energiesysteem te reinigen of rusten. Ik kreeg continu duidelijke ingevingen vanuit mijn lichaamsbewustzijn, wat er nodig was…
Ook kon ik toen moeiteloos een ander ‘lezen’. Er hoefde weinig gezegd te worden, want ik wist wat er door iemand anders heen ging. Later toen ik mij tegelijkertijd ook goed leerde begrenzen, kon ik goed afstemmen op de ander en mijzelf daarbij niet kwijtraken. Dat kon je voor vanalles inzetten, je kon deze koppelen aan angst en dan de complete omgeving controleren, dat was de koude kant. Maar interessanter was dat als je die afstem kwaliteit verbond aan je hart, je wist wat goed was om te doen en je op een soort lichtflow kon functioneren, waarbij je precies wist wat goed was en alles moeiteloos en vanzelf naar je toekwam. Een overvloed aan mogelijkheden was mijn deel…. Regels waren niet voor mij, daar fietste ik tussendoor… alles ging vanzelf.
De mindere periodes waren als ik overprikkeld raakte, dat heb je sneller met deze verfijnde zintuigen. Dan was het goed om opnieuw extra te aarden, en misschien wel af en toe een halve dag in een donkere kamer in bed te blijven liggen, om weer opnieuw vanuit het diepste donkerte de lichtheid aan te raken… licht en donker staan niet tegenover elkaar. Voor mij heb ik het grootste licht gevonden in de diepte, het donker, afgesneden van alles, in het diepst van mijn ziel, alleen, koud, angstig, op het randje van doodgaan en gek worden… Ik kom van ver. Er waren nachten dat mijn kamer vol was van geesten die allemaal een boodschap hadden. Hiermee om leren gaan (me verhouden zonder dat het me geheel overneemt) was voor mij een uitdaging. Ook dit werd een onderdeel van mijn kracht. Later het energieën van anderen door me heen laten gaan, zonder me overal verantwoordelijk voor te voelen was een nieuwe uitdaging… Compleet gestoord werd ik er van, maar ik vond sleutels diep in mijn wezen, lichaamsgerichte benaderingen waren hierin de sleutel, en ook dit werd m’n kracht.
Ik kon een ruimte binnengaan en vanuit de ruimte/diepe stilte in mijzelf de energie van een groep (tot +/- 400 mensen) scannen vanuit de vraag of er iets of iemand was waar ik iets mee ‘moest’. Ik geloofde namelijk in lessen. Ik was hier om te leren. En wilde graag weten waar het te doen was voor me. Ik zag dan geen of een energie eruit springen. Naar die persoon moest ik dan toe. Ik vertrouwde hier 100% op. Was dan ook nooit bang, want ik deed wat de bedoeling was. Een ander kon het hooguit nog niet in de gaten hebben… Meestal ging het om dit tijdelijke contact/confrontatie/les, soms is er een relatie uit voortgekomen… Dat zijn dezelfde mannen die uiteindelijk graag een gezin/leven met me wilden. Terwijl ik enkel naar de energie keek, door de uiterlijke vorm heen, had ik de mooiste ontmoetingen.
Ik herinner me hoe angsten-loos ik was. Met mijn voeten op de grond en mijn kruin verbonden met de kosmos. Niets kon me wat maken. Ik was niet bang om dood te gaan en wist dat ik hier ben om iets bijzonders te doen. Gek werd ik soms van de grote hoeveelheid licht in mijn ziel. Ik wist dat er een moeilijke opdracht aan zou komen…
Ik was het feedbackkanon
Op de trainersopleiding ging ook alles vanzelf (behalve vroeg opstaan, ik maak veel uren ’s nachts om alle prikkels te verwerken) noemden ze me het feedbackkanon. Als alles gezegd was in een feedbackronde na een presentatie, had ik nog zeker 10 extra aandachtspunten opgemerkt en kon die dan ook met mildheid en respect verwoorden. Het leek direct vanuit een lijntje door m’n kruin te komen.
Totdat ik merkte dat ik op sommige plekken ineens niet meer uit mijn woorden kwam. De stroom die me zo natuurlijk was, werd ineens niet meer vanzelfsprekend. Ik begreep na wat uitproberen en testen heel snel dat het door de straling van een Dect telefoon en Wifirouter kwam, want als ik dit verschijnsel had, was het steevast dat er zo’n apparaat in de buurt was.
Als ik deze uitzette kwam direct m’n oude ‘gevoel/stroom/wijsheid’ terug.
Op het begin was het niet zo moeilijk, moesten er gewoon even wat stekkers uit om normaal te kunnen functioneren en daarmee mijn kracht te behouden, maar in de loop van de tijd veranderde de mentaliteit van mijn medemens. Er ontstond een ‘recht op bereik’, wat ik heel gek vond, want wat gebeurde er nu met mijn ‘recht op bereik’? Mijn innerlijke connecties met de kosmos en de aarde gingen steeds vaker stuurloos zwabberen.
Mijn praktijk liep nog steeds geweldig
Nog steeds had ik het vermogen me altijd leeg te maken, waardoor mijn empathisch vermogen nog steeds veel groter was dan gemiddeld. Door de lange extreem diepe lichaamsreis die ikzelf heb afgelegd eerder in mijn leven, ben ik zo bewust dat ik nog steeds heel veel aan anderen te geven en te leren had. Ik vind voor iedereen een ingang tot ontwikkeling en nog niet 1% aan cliënten die ik ontvang wil niet heel graag nog eens terugkomen voor het vervolg van mijn intuïtieve kunsten, Hierdoor heb ik ondanks mijn gevoeligheid en de toenemende straling al 11 jaar een bloeiende Shiatsu Therapie praktijk gehad… altijd en nog steeds.
Toch merk ik dat er steeds, ieder jaar weer, een nieuw stukje/laagje van mijn gevoeligheid wordt ‘afgeschraapt’. Sinds kort merk ik dat mijn empathisch vermogen aan de beurt is. Ineens heb ik niet meer altijd het vermogen om mijn hartwijsheid en daardoor meevoelend vermogen/emoties te verbinden in mijn wakkere bewustzijn. Dat maakt me wat koeler. Het laatste wat ik wil. Ik moet al sinds tijden verhuizen, maar ik overweeg als dit sterker wordt ook sterk om naar een stralingsarme heuvel in Frankrijk te gaan….
“Ik had, in de stilte, alles wat ik nodig had.”
“We zijn al heel en compleet, we laten ons enkel afleiden”
Marloes
Mijn pad tot nu toe
Ik vind de afleiding (zorgen dat Nederland stralingsbewuster wordt) best heel interessant. Ik begrijp goed dat ik dit, mede met enkele anderen, heb mogen doen….
Maar, ik begrijp nu dat niet iedereen de zintuigen heeft die ik had.
Ik kan je vertellen….
Dat de moeiteloosheid/gemakzucht waarnaar we streven, via de technologie, al in onze eigen systeem zat. We moesten het enkel opnieuw leren/oppoetsen. Met de straling welke er nu is, worden deze zintuigen continu gemarteld. Als je het zou kunnen filmen wat daar is aan geweld, zou niemand meer een smartphone, Wifi, Dect of zendmast willen.
Nee, de hulpmiddelen en energetische beloftes zijn niet afdoende. We mogen met elkaar als mensen een vuist zetten. Omdat we zowel een lichaam als een geest zijn en deze draadloze techniek ons en onze diepste verbindingen niet dient.
Ik hoop dat meer en meer mensen tot dit besef komen. Het liefst vóórdat er 50.000 satellieten voor een onzinnig 5G netwerk de ether in gaan.
Liefs,
Marloes
Een eerdere channeling over 5G lezen door Ton van der Kroon? Lees hier…
Hoi Marloes, wat heb je het prachtig verwoord.
Je geeft woorden aan wat ik voel.
Dank je wel.
Hartelijke groet, Anna.
3G vind ik al genoeg.
Wauw en au tegelijk..ik heb gehuild, het heeft me geraakt en ik herken zoveel..ik kon het niet zo goed verwoorden..heb ook altijd gedacht dat ik niet in orde zou zijn…zoveel onbegrip en apathie om mij heen en direct en indirect tegen mij. Natuurlijk had en heb ik het besef niet alleen te staan, toch lijkt dat vaak zo. Dank voor het delen van jouw verhaal. Tot zover. Ondanks dat ik heel zelden gebruik maak van internet ( dan alleen voor de mail en nu dus voor deze reactie) wilde ik je deze reactie als blijk van waardering geven.
grootste bezorgdheid is het feit dat tot nu toe bij vele technische veranderingen aan het individu de keuze is om hiervan gebruik te maken of niet. Maar het geplande 5 G netwerk zal juist geen ruimtes meer overlaten voor burgers die hier niet voor kiezen (en/of last ervaren). Er is geen keuze meer.
Voor bijzonder kwetsbare burgers zoals kleine kinderen, mensen met “dunne huid” ,gehandicapten, mensen met ASS, en gewoon gevoelige mensen zijn geen niches meer over om de straling uit de weg te gaan.
Het past meer bij een autoritair land als China dan bij een liberaal land als Nederland.
Anne Wehrsig
Wat een heftig verhaal Marloes. Ik heb ook last van een toenemende gevoeligheid voor straling/energie……Ik kan niet met een laptop op schoot zitten want dan krijg ik brandende pijn in mijn bekkengebied, ik word dan ook misselijk en moet afstand houden van mijn laptop. Ook met een mobiele telefoon aan mijn oor, of langere tijd in mijn hand, krijg ik snel oorsuizen/oorpijn/hoofdpijn/misselijk……Dit zijn nog apparaten en energievelden die ik zelf op afstand kan houden…..Maar met de dreiging van 5G kan ik een gezond functioneren uitsluiten……..daar kan je je niet meer aan onttrekken en daarom mag de 5G er ook echt niet komen! Dit is een garantie op disfunctionerende zieke mensen (en dieren) als het al bij ziek zijn zal blijven……..
Ik vind ook dat elke gemeente de mensen moet kunnen uitnodigen voor een spreek”discussie” avond over het 5G netwerk.