Mijn oudste dochter wordt 9 dit jaar.
Toen er vorige week discussie was over de mentale gezondheid…
van onze kinderen, die steeds vaker professionele hulp nodig hebben…
waardoor de jeugdzorg vastloopt, realiseerde ik me ineens…
dat ik nog maar drie jaar heb. Dan wordt ze 12.
En ik zeg al jaren, als ze vraagt wanneer ze een mobiele telefoon mag:
Op je 12e. Dan kun je bellen als je op de middelbare school zit…
en geen zin hebt om naar huis te fietsen.
Dat klonk altijd ver weg, maar nu realiseer ik me…
dat ik nog maar drie jaar heb om een list te verzinnen.
Ik wil haar namelijk helemaal geen mobiele telefoon geven.
Ik heb er zelf een. Ik ben verslaafd.
Ik probeer al jaren te stoppen. Maar het lukt niet.
Ik denk dat die psychische problemen bij kinderen en volwassenen…
op z’n minst deels met ons swipende zombiegedrag te maken hebben.
Dus mijn kind een mobieltje geven, voelt alsof ik haar sigaretten geef
en zeg: wel voorzichtig doen, hè?
Het heeft lang geduurd voor het kwartje gevallen is…
maar ik zie ’t nu: mobiele telefoons zijn de sigaretten van de 21e eeuw.
Een enorme industrie die bakken met geld uitgeeft…
om zoveel mogelijk mensen verslaafd te krijgen.
Door kinderen al jong in aanraking te laten komen met schermpjes…
en op school een google-account te laten aanmaken.
En door alle apparaten in huis met je telefoon te verbinden…
zodat je geen idee meer hebt hoe je ooit nog zonder zou kunnen leven.
Ook bij roken was er een beginfase, vol enthousiasme…
waarin de industrie beweerde en mensen geloofden…
dat het geweldig was voor je sociale leven en je gezondheid.
Roken was sociaal geaccepteerd, je deed het in het restaurant…
op de sportclub, op feestjes, in de woonkamer, in de klas, in de auto…
in de trein, alle plekken waar we nu onze dopamineshotjes binnen swipen.
De usb-aansluitingen in de trein zitten letterlijk op de plek…
waar vroeger de asbakjes zaten. Need I say more?
Vroeger werd er na de seks een sigaretje opgestoken…
nu ligt er een telefoon naast het bed…
om nog even de wekker te zetten of Instagram te checken.
En zoals de tabaksindustrie al jaren wist dat roken slecht voor je is…
zo mogen de kinderen van alle grote techfiguren in Silicon Valley…
thuis geen iPad, omdat paps de wereld vertelt hoe gaaf het ding is
maar intussen heel goed doorheeft wat voor troep hij verkoopt.
Je krijgt van telefoons misschien geen kanker, al ben ik al lang bang
dat er een moment komt dat ineens veel mannen bovenbeentumoren krijgen
precies op de plek van hun broekzak.
En de vruchtbaarheid van mannen wereldwijd neemt schrikbarend af…
de laatste jaren, we produceren veel minder zaadcellen.
Vroeger stond er bij elk tankstation een emmertje sop…
om het van je voorruit af te halen, maar die zijn allemaal verdwenen.
Dat is wel een teken. Of was dat voor insecten?
Nou ja, het kan hoe dan ook geen toeval zijn.
Maar de grootste ziekte die de telefoon met zich meebrengt…
is psychisch, het is onthechting, overprikkeling, sociale angst…
depressie, concentratieverlies. De telefoon is in allerlei opzichten…
letterlijk en figuurlijk geestdodend.
Het goeie nieuws is dat we al een kant en klaar plan hebben…
om van die mobieltjes af te komen.
We hebben nog niet iedereen van het roken af…
maar daar zijn wel grote stappen gezet.
Dus het lijkt me prima om met dezelfde maatregelen te beginnen.
Eerst: waarschuwingen.
Als je ’n app op je mobiel zet eerst 5 seconden een zwartomrande tekst:
Deze app doodt je sociale leven, of:
Tiktokken brengt schade toe aan uw concentratievermogen.
Of: Kinderen van vloggers hebben een grotere kans…
om later zelf ook te gaan vloggen.
Je apps koop je niet meer in de appstore…
je moet bij de supermarkt naar de servicebalie en ernaar vragen…
met legitimatie, want alleen boven de 18.
Dan is het tijd voor de volgende stap: verbieden.
Op scholen, om te beginnen, in openbare gebouwen…
ga maar buiten swipen. En dan in kroegen, restaurants.
Misschien kan er een aparte telefoonruimte gemaakt worden…
een glazen hokje waar je in kan als je echt even een shotje nodig hebt.
Het woord ’telefooncel’ komt ineens bij me op.
Intussen moeten we mensen helpen om te stoppen:
Kauwgom, dopaminepleisters, zelfhulpboeken…
uiteraard alleen op papier verkrijgbaar…
praatgroepen, een campagne met BN’ers die vertellen…
hoe stoppen met swipen ze zoveel meer zuurstof heeft gegeven.
En als het even kan dit alles graag binnen nu en drie jaar.
Want als ik dan zelf nog steeds verslaafd ben…
heb ik natuurlijk geen recht van spreken tegen mijn dan puberdochter.
Intussen heb ik voor de zekerheid alvast een deal met haar gesloten.
Net als vroeger met roken:
Als het haar lukt tot haar 18e géén mobiele telefoon aan te raken…
krijgt ze van mij een slof sigaretten.
‘Pieter Dercks’
VIDEO
